trefwoord

zoeken

kunstenaar

 

stroming

 

prijsklasse

 

 



Anton Rudolf
Mauve
| 1838 - 1888

Het Bleekveld

Formaat: 15,5 (h) X 26,0 (b) cm

Materiaal: Olieverf op paneel

Gesigneerd: rechts onder ‘A. Mauve’

Datering:

Prijsgroep: tussen 10.000 en 15.000 euro

 

provenance

 

Particuliere collectie

 

 

opmerkingen

 

Een bleekweide, bleekveld of bleek is een kort gemaaide grasweide, die ervoor diende om linnen te bleken.

Reeds heel vroeg ontdekte men de kracht van zuurstof bij het 'bleken van linnen'. Na het wassen was het linnen vaak nog gelig en was de geur van het gebruik er niet uit. Het linnen werd echter frisser en bleker, lichter van tint, door het op een grasveld uit te spreiden en te laten drogen. Onder invloed van de zon werden vrije zuurstofatomen gevormd, die zich binden aan het vuil, wat hetzelfde effect geeft als bleken met waterstofperoxide. Daardoor kreeg het linnen een frisse geur en een blanke kleur. Vandaar het woord "bleken".

Tot in de 20e eeuw werden er nog bleekweiden gebruikt in de textielindustrie. Ook thuis legden veel mensen hun was nog op de bleek te drogen.

biografie

Anton Rudolf Mauve

Geboren: 18 september 1838 te Zaandam

Overleden: 5 februari 1888 te Arnhem

Leven en werk:

Anton Rudolf Mauve werd in Zaandam geboren op 18 september 1838. Hij was de zoon van een doopsgezinde predikant die een jaar na Anton’s geboorte naar Haarlem werd gezonden. Hij groeide op in Haarlem waar ook de wens ontstond om kunstschilder te worden. Zijn vader gaf hem toestemming om een opleiding tot kunstenaar te doen, mits hij ook de akte voor het geven van tekenonderwijs zou behalen. Enkel en alleen schilder gaf geen maatschappelijke zekerheid.

Vanaf 1854 tot 1957 ging hij als leerling schilderen in het atelier van dierenschilder Pieter Frederik van Os om vervolgens te gaan leren bij Wouterus Verschuur, de paardenschilder. Mauve was een neef van Vincent van Gogh en lange tijd was hij een bekend Haagse school schilder. Zijn vriend Albert Neuhuys had Anton Mauve in 1882 attent gemaakt op het schilderachtige Laren en trok samen met hem met veldezel en schilderskist de natuur in. Hij schilderde daar veelal op de heide rondom Laren. In zilverige, diffuse kleuren en een losse penseelvoering schilderde hij stemmige en idyllische landschappen zoals de alom bekende Larense “Herder met kudde”. Hij logeerde dan bij Jan Hamdorff in zijn logement. Anton schreef in 1882 opgetogen aan zijn vrouw: ” Het is aandoenlijk mooi hier, van een fijnheid van lijnen en lieflijke poëzie straalt uit alles: binnenhuizen, wegen, akkers, prachtige heide en boschjes en de menschen is van het liefste soort dat te bedenken is.” Een jaar nadien schreef hij aan Arina Hugenholtz: ” Duizend schilderijen van de mooiste innige soort in een uur, het is Luilekkerland voor een schilder, ik geloof dat ik er maar voorgoed ga wonen.

Vanaf 1885 woonde hij ook in Laren, waar hij vooral het leven rond de boerderij en schaapskudden schilderde. Naderhand werkte hij samen met P.J.C. Gabriël, M. Heyl en J.J. Doffegnies en schilderde in de trant van de Haagse School. Later kocht hij in Laren de villa ‘Ariette’, genoemd naar zijn vrouw, aan de Naarderstraat.

Tijdens een verblijf in Oosterbeek ontmoette hij Willem Maris en Johannes Wernardus Bilders. Zijn naam wordt zowel met de Haagse school alswel met de Larense school in verband gebracht. In zijn werk merkt men de invloed van de School van Barbizon. Zijn onderwerpen beperken zich tot weide en heidelandschappen, gestoffeerd met vee en een enkel figuur, gevoelig en vaak bescheiden neergezet.  Mauve ging verder dan het weergeven van een eerste indruk.

Anton schilderde en aquarelleerde landschappen, veelal met schapen of ander vee en heeft ook geëtst. Hij signeerde met A.M. Mauve of A. Mauve. Hij schilderde te Haarlem, daarna Amsterdam en Den Haag tot 1885 en vestigde zich vervolgens in 1885 in Laren. Anton was de derde kunstenaar na Jozef Israëls en Albert Neuhuys die in belangrijke mate heeft bijgedragen aan de internationale faam van Laren. Hij zette in Laren en het Gooi de kroon op zijn oeuvre. Na zijn dood heeft schilderes Arina Hugenholtz, die in het logement ‘De Vergulde Postkoets woonde en Mauve goed kende, ervoor gezorgd dat een aantal van zijn fraaie werken in Amerika werden verkocht. Hoewel hij niet meer dan een jaar of zes in het Gooi heeft geschilderd, wist deze grootmeester van het landschap met de werken die hij daar maakte zowel in Nederland als in Amerika een formidabele naam en bekendheid te verwerven. Veel van zijn schilderijen zijn in Amerikaanse musea of particuliere collecties terechtgekomen. Vele jaren lang heette het Gooi bij toeristen en kunstkopers ‘Het land van Mauve’ en tot zelfs in Amerika was deze naam bekend.

Anton was één met het Gooi waar het landschap hem in alle jaargetijden hevig emotioneerde. Hij werd aangetrokken door de ongereptheid en de eenzaamheid van de wijde, golvende heidevelden, waar de schaapherder met zijn grijswitte kudde de serene stilte en rust leek te accentueren. Zijn voorkeur ging uit naar het koele herfstweer of de bijtend koude, besneeuwde landweggetjes waarop de boer zich met zijn wagen huiswaarts repte. Anton was ernstig en veel meer een realistisch schilder dan zijn grote collega Neuhuys. Hij schilderde in die tijd breed en fors, soms zeer schetsmatig en door zijn grijze koloriet was hij duidelijk verwant aan de Haagse School.

Lang heeft hij niet in Laren gewoond want reeds in 1888 op 5 februari overleed Mauve tijdens een bezoek aan familie in Arnhem.

Musea:

Werken van Anton Rudolf Mauve zijn o.a. te zien in musea als Rijksmuseum, Van Gogh museum, Teylers Stichting te Haarlem en het Singer museum in Laren.